In de Wieringermeerpolder loopt van het dorp Wieringerwerf richting IJsselmeer een weg met een intrigerende naam: de Oom Keesweg. Naar welke Oom Kees zou deze straat zijn genoemd?
In 1927 werd begonnen met de aanleg van deze polder in de kop van Noord-Holland en vanaf 1934 werd het nieuwe land in gebruik genomen. Er werden wegen aangelegd om de dorpen en boerderijen te ontsluiten en daarvoor moesten natuurlijk namen bedacht worden. In de Schager Courant van 21 juli 1932 schreef men het volgende over de namen van nieuwe dorpen en straten:"In de 'Staatscourant' zijn thans officieel afgekondigd de aardrijkskundige benamingen in de Wieringermeer, wat betreft polderafdeelingen, dorpen, wegen, kanalen, vaarten en tochten, elk met een kleine toelichting er bij. [...] Bij de wegen vinden wij o.m. den Schelpenbolweg, Wierweg, Havenweg, Sluitgatweg en ook Oom-Keesweg. Hoe men aan laatstgenoemde benaming komt, blijkt niet. Dolfijnweg, Praamweg en Schervenweg zijn begrijpelijker; de Praamweg herinnert aan een wrak, dat op die plaats onder het zand werd gevonden en de Schervenweg loopt langs kuilen, waar scherven uit vroeger eeuwen werden aangetroffen. De Paardetocht is zoo genoemd, omdat men er een vrij volledige paardenskelet heeft gevonden."
Blijkbaar wist de schrijver van het stuk ook niet wie Oom Kees was en stond dat ook niet in de Staatscourant vermeld. In het artikel wordt de naam van de Dolfijnweg trouwens ook niet verklaard, terwijl dat wel een leuk verhaal is. De naam verwijst naar een school bruinvissen die tijdens de drooglegging nog een tijdlang op die plek rondzwommen, en die blijkbaar geen zin hadden om te verhuizen.
We kijken nog even verder. Er liggen in de Wieringermeer veel meer straten waarvan de namen naar de geschiedenis van de locatie verwijzen, en dan niet alleen naar bodemvondsten. Ooit lagen hier in de zee bijvoorbeeld geulen met namen zoals Sloot, Ulkediep, Molendiep en Wagenpad. Die zie je terug in de namen van de Slootweg, de Ulkeweg, de Molenweg en... het Wagenpad. En ongeveer op de plek waar in juli 1929 het laatste gat in de nieuwe dijk werd gedicht, ligt nu de Sluitgatweg. Zo vond men dus volop inspiratie in oude toponiemen en het proces van inpoldering.
Vlak bij Wieringen lagen twee zandplaten die Nieuwe Zeug en Oude Zeug heetten. Men zegt dat die oude plaat zo genoemd werd omdat die de vorm van een varken had. Ik heb er eens een oude kaart van het gebied bij gepakt en probeerde in de contour van de zandplaat een varken te zien. Dat is net zoiets als een grote beer of twee vissen herkennen in een groepje sterren aan de hemel. Als iemand zo'n naam eenmaal bedacht heeft, gaat dat vaak makkelijker. Hoe dan ook: tussen die twee zandplaten lag een geul en die werd de Oom Keesree genoemd. Ree is een ander woord voor een afwateringsgeul en Kees zou - net als zeug - een aanduiding voor een varken zijn. Ik heb geen idee waar dat 'Oom' dan nog vandaan komt, maar de straatnaam Oom Keesweg verwijst dus naar die oude geul tussen de twee zeugen.
Reacties