Het was zo'n fijn verhaal: een groep scholieren voerde actie om van een naamloos straatje in Den Burg de Tostilaan te maken. Ze wisten de plaatselijke politiek te overtuigen en begin deze maand werd het straatnaambordje officieel onthuld. Maar nog geen week later was het bord al weer verdwenen...
De scholieren
Al jarenlang rennen de scholieren iedere donderdag naar het huis van de vader van één van hen, die een grote schaal heerlijke tosti's voor ze klaar heeft staan. Het zijn misschien wel de lekkerste tosti's van de hele wereld. Vanaf het schoolplein rennen ze langs het gemeentehuis, over een straatje dat bij de bouw van het gemeentehuis is aangelegd. Dat straatje had nog geen naam en dus bedachten ze op een gegeven moment dat het wel toepasselijk zou zijn als dit straatje 'Tostilaan' zou gaan heten. Hun verzoek aan de gemeente werd echter afgewezen. De jongelui lieten zich niet uit het veld slaan, en ze kwamen in actie. Ze hingen een kartonnen bordje op met de naam Tostilaan erop gestift. Ze maakten een speciale Facebook-pagina en verzamelden 200 steunbetuigingen. Het tosti-initiatief kreeg zelfs aandacht in de landelijke media.
De gemeente
De gemeente reageerde wat terughoudend en wees het eerste verzoek af. Op zich wel begrijpelijk, want Tostilaan is een wat ongewone naam. Die zou de gemeente zelf vast niet bedacht hebben. Maar het initiatief is toch ook juist wel origineel en verfrissend. Toen het tosti-initiatief landelijke aandacht kreeg, ging de gemeente toch overstag. Dat ging wel op een halfslachtige manier: de gemeente gaf de scholieren weliswaar toestemming om bordjes op de hangen, maar vertelde ook dat de naam niet officieel zou worden vastgesteld. Volgens de gemeente kost het namelijk te veel tijd en geld om de naam officieel vast te stellen. En bovendien zou een officiële naam helemaal niet nodig zijn, want volgens de gemeente gaat het niet om een doorgaande weg en zijn er ook geen gebouwen die een huisnummer aan het straatje krijgen. Dat laatste is een beetje een vreemd argument, want de straat ligt gewoon in de openbare ruimte. En als een van de spurtende kinderen op weg naar zijn tosti valt en iets breekt, moet je de ambulance toch naar het goede adres kunnen sturen. Als je het doet, doe het dan goed. Maar goed, de scholieren waren al blij met de toestemming van de gemeente.
De dief
De scholieren lieten zelf twee straatnaambordjes maken. De Dorpscommissie bood aan om te helpen bij de plaatsing van de borden. Dat was nog even improviseren, want de gemaakte bordjes waren bedoeld voor bevestiging aan een muur en niet voor aan een paal. Met een wit bordje erachter was dat eenvoudig opgelost. Op dinsdagavond 9 december jl.werd de Tostilaan feestelijk geopend, met weer volop aandacht van de media. Na twee jaar lobbyen hadden de scholieren eindelijk hun Tostilaan! Om dat te vieren, waren er tosti's voor alle aanwezigen. De vreugde van de scholieren duurde echter maar kort, want nog geen week later was het straatnaambord verdwenen. Was het bord al direct een gewild verzamelobject? Was iemand bij de gemeente het er stilletjes toch niet mee eens? Of was het gewoon een baldadige actie van een dief in de nacht? Hier is het laatste woord vast nog niet over gezegd...
Al jarenlang rennen de scholieren iedere donderdag naar het huis van de vader van één van hen, die een grote schaal heerlijke tosti's voor ze klaar heeft staan. Het zijn misschien wel de lekkerste tosti's van de hele wereld. Vanaf het schoolplein rennen ze langs het gemeentehuis, over een straatje dat bij de bouw van het gemeentehuis is aangelegd. Dat straatje had nog geen naam en dus bedachten ze op een gegeven moment dat het wel toepasselijk zou zijn als dit straatje 'Tostilaan' zou gaan heten. Hun verzoek aan de gemeente werd echter afgewezen. De jongelui lieten zich niet uit het veld slaan, en ze kwamen in actie. Ze hingen een kartonnen bordje op met de naam Tostilaan erop gestift. Ze maakten een speciale Facebook-pagina en verzamelden 200 steunbetuigingen. Het tosti-initiatief kreeg zelfs aandacht in de landelijke media.
De gemeente
De gemeente reageerde wat terughoudend en wees het eerste verzoek af. Op zich wel begrijpelijk, want Tostilaan is een wat ongewone naam. Die zou de gemeente zelf vast niet bedacht hebben. Maar het initiatief is toch ook juist wel origineel en verfrissend. Toen het tosti-initiatief landelijke aandacht kreeg, ging de gemeente toch overstag. Dat ging wel op een halfslachtige manier: de gemeente gaf de scholieren weliswaar toestemming om bordjes op de hangen, maar vertelde ook dat de naam niet officieel zou worden vastgesteld. Volgens de gemeente kost het namelijk te veel tijd en geld om de naam officieel vast te stellen. En bovendien zou een officiële naam helemaal niet nodig zijn, want volgens de gemeente gaat het niet om een doorgaande weg en zijn er ook geen gebouwen die een huisnummer aan het straatje krijgen. Dat laatste is een beetje een vreemd argument, want de straat ligt gewoon in de openbare ruimte. En als een van de spurtende kinderen op weg naar zijn tosti valt en iets breekt, moet je de ambulance toch naar het goede adres kunnen sturen. Als je het doet, doe het dan goed. Maar goed, de scholieren waren al blij met de toestemming van de gemeente.
De dief
De scholieren lieten zelf twee straatnaambordjes maken. De Dorpscommissie bood aan om te helpen bij de plaatsing van de borden. Dat was nog even improviseren, want de gemaakte bordjes waren bedoeld voor bevestiging aan een muur en niet voor aan een paal. Met een wit bordje erachter was dat eenvoudig opgelost. Op dinsdagavond 9 december jl.werd de Tostilaan feestelijk geopend, met weer volop aandacht van de media. Na twee jaar lobbyen hadden de scholieren eindelijk hun Tostilaan! Om dat te vieren, waren er tosti's voor alle aanwezigen. De vreugde van de scholieren duurde echter maar kort, want nog geen week later was het straatnaambord verdwenen. Was het bord al direct een gewild verzamelobject? Was iemand bij de gemeente het er stilletjes toch niet mee eens? Of was het gewoon een baldadige actie van een dief in de nacht? Hier is het laatste woord vast nog niet over gezegd...
Reacties
Wat kost zo'n raadsbesluit? Het lijkt me verstandiger om de ambtenaar te ontslaan die zoiets beweert! Dat zet meer zoden aan de dijk. In de richtlijnen van de VNG staat dat straatnamen de gehele openbare ruimte moeten beslaan. Daar hoeft het gemeentebestuur zich niets van aan te trekken, maar met het oog op de openbare orde en veiligheid is het handig als een locatie een naam heeft.
Met de Verordening naamgeving en nummering (adressen) van de gemeente Texel is iets opmerkelijks aan de hand; zie http://decentrale.regelgeving.overheid.nl/cvdr/xhtmloutput/historie/Texel/101866/101866_1.html#. Artikel 2 telt maar twee leden. Deze zijn gelijk aan artikel 2, eerste en derde lid, uit de modelverordening van de VNG.
In het spoorloos verdwenen artikel 2, tweede lid, had volgend de modelverordening moeten staan:
"2. Het college kent per woonplaats namen toe aan delen van de openbare ruimte en zonodig aan gemeentelijke gebouwen en bouwwerken."
In de artikelsgewijze toelichting is bij artikel 2 de toelichting uit de modelverordening overgenomen. Daarin worden het 1e, 2e en 3e lid toegelicht. Het vaststellen van een behoorlijke verordening was blijkbaar teveel moeite.
De bevoegdheid om namen toe te kennen aan delen van de openbare ruimte is niet overgedragen aan het college. Burgemeester en wethouders van de gemeente Texel zijn niet bevoegd om namen toe te kennen aan delen van de openbare ruimte. Dat is de bevoegdheid van de gemeenteraad.
De Raad van de gemeente Texel heeft er op 2 november 2010 bewust voor gekozen straatnaamgeving niet te delegeren aan het college. In plaats van "college" te vervangen door "gemeenteraad" is artikel 2, tweede lid, uit de Verordening naamgeving en nummering (adressen) geschrapt. Op andere plaatsen is verzuimd de verordening aan te passen. Volgens artikel 4, eerste lid, worden de "door het college toegekende namen (...) blijvend zichtbaar en in voldoende aantallen ter plaatse aangebracht" (artikel 4, eerste lid).
raadsbesluit
Op 18 juni 2014 stond de 'Naamgeving straat tussen gemeentehuis en StayOkay' op de raadsagenda. Het raadsvoorstel luidde:
"Te besluiten om, naar aanleiding van het burgerinitiatief voor het geven van de naam 'Tostilaan' aan de verbindingsweg tussen de Slingerweg en de Haffelderweg tussen het gemeentehuis en de StayOkay, geen formeel straatnaambesluit te nemen, maar het college te verzoeken de initiatiefnemers toe te staan een straatnaambord te plaatsen, conform de wijze van handelen van de gemeente in 2011 ten aanzien van de naamgeving van de zogeheten gloppen."
Het voorstel is met algemene stemmen aangenomen. De gemeenteraad heeft dus besloten om de naam niet formeel vast te stellen. Het verzoek aan het college om wel een straatnaambord toe te staan, kan ik niet plaatsen. Op grond waarvan zou het college mogen bepalen dat de initiatiefnemers blijvend zichtbaar een staatnaambord mogen ophangen?
In het verslag van de raadsvergadering staat en 'fraaie' reactie op het raadsbesluit: "Wethouder HERCULES merkt naar aanleiding van dit punt aan dat blijkt dat politiek ertoe doet; het begint met een straatnaam en eindigt bij verandering van de wereld." Inderdaad... je kunt jongeren niet vroeg genoeg leren dat ze niet serieus genomen worden!
rob van der meer
Vleems Food