In Stadskanaal kwam ik in een zijstraat van het kanaal terecht die Remise heet. Mijn eerste gedachte was dat ik in de 'Schaakbuurt' terecht was gekomen, met geinige straatnamen zoals Pat, Mat, Paard en Rokade. Toen ik zag dat honderd meter verder een straat met de naam Paardentram lag, begreep ik dat het om een tramremise ging. Geen schaakspel als inspiratie voor de straatnamen, maar de paardentram. Hoe komen ze daar nou bij in Stadskanaal? Lag iets met trekschuiten, jaagpaden en rolpalen niet veel meer voor de hand? Nee, blijkbaar niet.
Als je gaat googlen naar Stadskanaal en paardentram, dan kom je al snel bij de 'Eerste Groninger Tramway-Maatschappij' terecht, kortweg de EGTM. Deze werd in 1879 opgericht door een aantal Groningse notabelen, waaronder Anthony Winkler Prins (bekend van de encyclopedie). De EGTM bouwde en exploiteerde een paardentramlijn in het zuidoosten van de provincie Groningen. Op het hoogtepunt was die lijn 45 kilometer lang, en daarmee de langste paardentramlijn van Europa!
De paardentram was een van de eerste vormen van openbaar vervoer. De paardentram ontstond aan het eind van de negentiende eeuw uit de 'omnibus'. Dat was een rijtuig met paarden ervoor waarmee iedereen mee kon reizen. Dat is overigens ook wat het Latijnse woord 'omnibus' letterlijk betekent: 'voor iedereen' - best toepasselijk voor openbaar vervoer. Ons huidige woord 'bus' is van de 'omnibus' afgeleid. Omdat de bestrating in die tijd nog niet zo goed was, was een rit in een omnibus geen pretje. Vandaar dat men rails aanlegde om het rijcomfort te verbeteren.
De EGTM begon in 1880 met de aanleg van een paardentramlijn van Zuidbroek naar Wildervank. Een jaar later werd de lijn doorgetrokken naar Stadskanaal. De jaren daarna werd de lijn steeds verder uitgebreid tot die in 1895 Ter Apel bereikte. De paardentram werd vooral gebruikt voor personenvervoer, maar men vervoerde er ook goederen en post mee. De EGTM wilde de paardentram vervangen door een stoomtram, maar het gemeentebestuur van Groningen vertrouwde dat niet en gaf daarom geen toestemming.
Aan het begin van de twintigste eeuw werd het gebruik van de paardentram voor personenvervoer langzaamaan minder populair. Bovendien kreeg de EGTM steeds meer concurrentie van andere spoorlijnen, zoals die van de Noordoosterlocaalspoorweg-Maatschappij (NOLS). Er werden nog wel wat pogingen gedaan om de paardentramlijn te behouden, maar dat was allemaal tevergeefs. In 1923 reed de laatste paardentram over de lijn.
Er rijdt geen paardentram meer door Stadskanaal. Maar je kunt er nog wel in de Remise wonen.
Als je gaat googlen naar Stadskanaal en paardentram, dan kom je al snel bij de 'Eerste Groninger Tramway-Maatschappij' terecht, kortweg de EGTM. Deze werd in 1879 opgericht door een aantal Groningse notabelen, waaronder Anthony Winkler Prins (bekend van de encyclopedie). De EGTM bouwde en exploiteerde een paardentramlijn in het zuidoosten van de provincie Groningen. Op het hoogtepunt was die lijn 45 kilometer lang, en daarmee de langste paardentramlijn van Europa!
De paardentram was een van de eerste vormen van openbaar vervoer. De paardentram ontstond aan het eind van de negentiende eeuw uit de 'omnibus'. Dat was een rijtuig met paarden ervoor waarmee iedereen mee kon reizen. Dat is overigens ook wat het Latijnse woord 'omnibus' letterlijk betekent: 'voor iedereen' - best toepasselijk voor openbaar vervoer. Ons huidige woord 'bus' is van de 'omnibus' afgeleid. Omdat de bestrating in die tijd nog niet zo goed was, was een rit in een omnibus geen pretje. Vandaar dat men rails aanlegde om het rijcomfort te verbeteren.
De EGTM begon in 1880 met de aanleg van een paardentramlijn van Zuidbroek naar Wildervank. Een jaar later werd de lijn doorgetrokken naar Stadskanaal. De jaren daarna werd de lijn steeds verder uitgebreid tot die in 1895 Ter Apel bereikte. De paardentram werd vooral gebruikt voor personenvervoer, maar men vervoerde er ook goederen en post mee. De EGTM wilde de paardentram vervangen door een stoomtram, maar het gemeentebestuur van Groningen vertrouwde dat niet en gaf daarom geen toestemming.
Aan het begin van de twintigste eeuw werd het gebruik van de paardentram voor personenvervoer langzaamaan minder populair. Bovendien kreeg de EGTM steeds meer concurrentie van andere spoorlijnen, zoals die van de Noordoosterlocaalspoorweg-Maatschappij (NOLS). Er werden nog wel wat pogingen gedaan om de paardentramlijn te behouden, maar dat was allemaal tevergeefs. In 1923 reed de laatste paardentram over de lijn.
Er rijdt geen paardentram meer door Stadskanaal. Maar je kunt er nog wel in de Remise wonen.
Reacties
Hoe stellig is je 'stelligste overtuiging'? Met andere woorden: weet je dat zeker? De Stoomtramweg-Maatschappij "Oldambt-Pekela" had op deze plek inderdaad een station, maar was er hier ook een remise voor die spoorlijn? De nabijgelegen straatnaam 'Paardentram' lijkt er toch op te wijzen dat de naam 'Remise' niet naar een treinremise maar naar een paardentramremise verwijst.