Het 'Wonder van Charkov' bleef zondagavond uit. Nederland verloor met 2-1 van Portugal en ging puntloos weer naar huis. Is dit nu het moment om bondscoach Bert van Marwijk te vereren met een straatnaam? Nee, natuurlijk niet.
Dat was twee jaar geleden wel anders. Toen speelde het Nederlands elftal onder leiding van Van Marwijk de sterren van de hemel. Dat bracht ons zelfs in de halve finale van het WK. Direct na het WK bedacht men in Deventer - de stad waar Van Marwijk geboren en getogen is - dat zijn sportieve prestaties beloond moesten worden met een straatnaam. En waar kon dat mooier dan in De Hoven, in de buurt waar Van Marwijk opgroeide en leerde voetballen? Het Bert van Marwijkplein werd in april 2010 geopend door Bert van Marwijk zelf. Mooi detail uit het persbericht: "het plein heeft in de vorm van een voetbal een toepasselijke inrichting gekregen".
Het gebeurt niet vaak dat er in Nederland een straat wordt genoemd naar een persoon die nog in leven is. Normaal wacht men tot minimaal tien jaar na het overlijden, om even rustig af te wachten of de geleverde prestatie de tand des tijds wel overleeft. Maar bij het bereiken van de WK-finale is het blijkbaar wel duidelijk dat dat zal gebeuren. Dan kun je die gok wel nemen.
Kort voor het EK werd het contract van Van Marwijk nog verlengd tot 2016. Nu, drie wedstrijden later, spreekt men erover dat hij beter de eer aan zichzelf kan houden en zijn contract op moet zeggen. Zo gaat dat in de voetballerij. Niet is zeker. Maar die eigen straatnaam... die blijft.
Dat was twee jaar geleden wel anders. Toen speelde het Nederlands elftal onder leiding van Van Marwijk de sterren van de hemel. Dat bracht ons zelfs in de halve finale van het WK. Direct na het WK bedacht men in Deventer - de stad waar Van Marwijk geboren en getogen is - dat zijn sportieve prestaties beloond moesten worden met een straatnaam. En waar kon dat mooier dan in De Hoven, in de buurt waar Van Marwijk opgroeide en leerde voetballen? Het Bert van Marwijkplein werd in april 2010 geopend door Bert van Marwijk zelf. Mooi detail uit het persbericht: "het plein heeft in de vorm van een voetbal een toepasselijke inrichting gekregen".
Het gebeurt niet vaak dat er in Nederland een straat wordt genoemd naar een persoon die nog in leven is. Normaal wacht men tot minimaal tien jaar na het overlijden, om even rustig af te wachten of de geleverde prestatie de tand des tijds wel overleeft. Maar bij het bereiken van de WK-finale is het blijkbaar wel duidelijk dat dat zal gebeuren. Dan kun je die gok wel nemen.
Kort voor het EK werd het contract van Van Marwijk nog verlengd tot 2016. Nu, drie wedstrijden later, spreekt men erover dat hij beter de eer aan zichzelf kan houden en zijn contract op moet zeggen. Zo gaat dat in de voetballerij. Niet is zeker. Maar die eigen straatnaam... die blijft.
Reacties